YOKLUĞUNUN 20.GÜNÜ.

Bu gün yokluğunun 20. günü Hüznün anlamını yitirdiği yerdeyim.günlerdir içimi kavuran hasret anlamını yitirdi aldığım haberle.Beni özlemiş olman ve uzun süreli dargınlığın ardından bunu ifade etmen bile asık suratımın gülümsemesi için yetti de arttı bile.Bu yüzden hüznün anlamını yitirdiği yerdeyim diyorum..Bu gece yıldızlara umutsuz bakmayacak gözlerim karanlığa dalıp varlığımı yitirmeyecek en azından...Hasret meğer ne denli bir acıymış.yeni anladım.Umutsuzlukta eklenince bu acı daha da katlanırmış..Ama şimdi daha net anlıyorum ki hasret dün kadar acı vermeyecek biliyorum....Biliyorum hasret te olsa umut kapılarım daha da kapanmamış.Biliyorum geç te olsa o kapıların birinde bir gün çıkıp geleceksin.Ellerinde çiçeklerin olması umurumda bile değil.yeter ki sen gel.yüzündeki en küçük tebessüm bile dünyadaki bütün çiçeklerden daha güzel ve anlamlı olacak benim için....Hele,hele bu saatten sonraBu gece başımı büyük bir huzurla yastığıma koyacağım.Yastığım bile şaşıracak bana.Yüzümdeki sevinci gizleyemem ki.Tıpkı hüzünlerimi saklayamadığım gibi. Bu gece yastığımla seni konuşacağım.beni çok özlemiş diyeceğim.Belki yastığım senin özlediğin kadar mı özlemiş diyebilir.Cevabım çok net olacak.Benim özlediğim kadar olmasa da özlemiş ya.bunu ifade etmiş ya. O yeter bana diyeceğim.Bu gün yokluğunun 20. günü. Gözlerimi kapatacak hayalini kuracağım.rüyama girmen için bildiğim bütün duaları okuyacağım.Biliyor musun* Seni ben de çok özledim..

                                                 Pelin ARİ.