YOKLUĞUNUN 22.GÜNÜ.

Bu gün tam 22 gün oldu yoksun... Bir fırtına sonrasını tahribatı içindeyim sanki... Bir doğal afet gibi gidişin bıraktığı yıkıntıların altından ellerimi yaşama doğru uzatıyorum ama ne sesimi duyan var ne de yardımıma koşan. Her tarafımdan iniltiler yükseliyor ağır yaralı..Bir deprem enkazına dönmüş gibiyim.Her yanım cam kırıkları ile dolu.ne yana dönsem batıyor. Ne yana dönsem mülteci acılar yükseliyor paramparça duygularımdan.Acılar içinde kıvranıyorum yokluğunda.

Daha kaç gün var ama buruk bir bayram sevinci içindeyim Sen olmayınca hayalini bile kuramıyorum bayramın.Bayram sabahı içimde hiçbir heyecan olmayacak biliyorum.Sen olmayınca ben kimin için süslenecek ve kimin bayramını içten kutlayacağım ki.Sen olmayınca aynaya bile bakmak geçmeyecek içimden.Belki de içten haykırışlarımı bayramın sevincine gömecek ve beynimdeki  sen ile uzun bir seyahate çıkacağım hayalimde

Bu gün yokluğunun 22 günü. Bayram bekleyişine özlemlerde eklenince hayat çekilmez oluyor.Ve ben beklemeye devam ediyorum hala.

Özlemine bayramda son vermek istiyorum.Dön artık.Bu bayram bekliyorum

                   Pelin ARİ.