YOKLUĞUNUN 25.GÜNÜ...

Bu gün yokluğunun 25. günü.saatler akşamı gösteriyor artık.yaklaşık bir saat sonra karanlık çökecek Söke’ye.Ama televizyon ekranından izliyorum Senin yaşadığın kentte iftar vakti girdi.Yani benden önce karanlık saracak seni….Oysa sen gittiğinden beri zifiri karanlıktayım.Umutlarım bir mum alevinin cılızlığında aydınlatıyor gecelerimi….O kadar karanlık ki sensiz dünyam. Sabahın olmasını adeta iple çekiyorum..İçimde garip umutlar büyütüyorum sensiz. Sen geleceksin diye o umutları bir bebek titizliğinde avutuyorum karanlık gecelerde yalnızlığıma ortak olsunlar diye. Çok kez o umutlarla sabahlıyorum gözümü kırpmadan..sabahları daha çok mutluyum.çünkü sensizliğin verdiği kasvetten uzaklaşıp. Kentin gürültüsüne karışıyorum.bazen uğraşlar dertlerimden uzaklaştırıyor beni. O zaman daha az acı çekiyorum.Bu gün yokluğunun 25. günü ve akşam olmak üzere. Birazdan tamamı seninle dolu,dolu geçecek bir gece bekliyor beni.Hazırlanmam gerek.Kendimi acılara karşı koruyacak morali depolamam lazım.Bunun için bir kez daha resmine bakacağım.Beynimi senle doldurup acımasız geceye bir kez daha meydan okuyacağım.sana söz .Bu gece ağlamayacağım. Ağlamayacağım.

                                                                          Pelin ARİ